Ik kan niet meer skiën!

Hallo liebe leute, wieder ein Bericht aus Österreich!

Op veler verzoek een update vanuit de sneeuw (Kaprun) waar we met z'n allen (24) vorige week zondag naartoe zijn verhuisd vanuit Wenen. Dit bericht staat al een tijdje te wachten want we hebben al een paar dagen geen internet hier! Rottig! De weken in Wenen zijn voorbij gevlogen, vriendjes gemaakt (ook vriendinnetjes ;) aber die Männer sind immer chiller) veel leuke dingen gedaan, en ik heb de Duitse cursus met een zeer goede beoordeling afgesloten! Yay!

Hier in Kaprun doen we met 150 andere mensen de opleiding tot skileraar. Inmiddels heb ik er 8 dagen (van de 10) van de Anwärter cursus (auf Deutsch) opzitten en ben ik als de doooooood voor de twee resterende examens (theorie, Schule fahren en eigen vaardigheid)! Getver, paniek, wat is het lastig! Heb het gevoel alsof ik totaaaal niet meer kan skiën. Marloes het strebertje wil het altijd goed doen maar nu ben ik eerder het slechtste meisje van de klas. Und das Program hier ist sehr schwer! Zo zien de dagen er hier uit: 
07:15 ontbijten
07:50 de bus naar de gletsjer
09:00 start lessen
15:30 à 16:00 terug in het hostel
16:30 theorieles tot 18:00
18:00 avondeten 
19:00 theorieles tot +/- 21:00
dan leren leren, voorbereiden voor de les van morgen (zwaar tijd tekort) slapen (vaak al boven de lesboeken) und wieder naar de gletsjer. Waar het trouwens alleen maar gesneeuwd heeft de eerste paar dagen. Wat nou geen sneeuw in Oostenrijk? Wij stonden 5 dagen met -15 in een fucking sneeuwstorm en mist. Ik zag geen ruk, waardoor ik vandeweek o.a een ski verloor (nog voordat ik viel) en op de eerste dag binnen het eerste uur tijdens voorskiën een keiharde smakkerd maakte, waarna ik 2 dagen m'n nek niet meer kon bewegen. Zo, ik ging echt hard achterstevoren ondersteboven op m'n hoofd! Zo hard dat een aantal mensen uit m'n groep later op de dag nog vroegen of het wel ging. Haha. De eerste dagen was ik helemaal beurs, maar inmiddels weer hersteld. Ik heb ook echt spierpijn op de vreemdste plekken (o.a. m'n handpalmen) en blauwe schenen (kan in m'n stijve skischoenen heel moeilijk naar voren hangen, en laat dat nou heel belangrijk zijn voor de basispositie ;), dus ik ski inmiddels met losse schoenen, wat het er ook niet makkelijker op maakt). Ik maakte me de afgelopen weken nogal zorgen over m'n knieën aangezien ik daar in Wenen al last van had, maar gelukkig is het niet veel erger geworden. Met kniebanden om gaat het allemaal wel. Voelt niet super lekker (vooral niet 's avonds, au au) aber es geht.

De praktijklessen gaan echt voor geen ruk en het is zo lastig om alles weer vanaf het begin perfect te leren! Allemaal foutjes afleren binnen zo'n kort tijdsbestek (en geloof mij, dat zijn er veel: o.a. x-benen uit elkaar, armen verder naar voren, bovenlichaam minder bewegen, knieën meer gebogen). Ik vind het wel heel leuk om te doen maar het gaat allemaal niet zoals ik wil. Super duper frustrerend! Ik vrees dan ook dat ik m'n examen niet ga halen op het onderdeel 'eigen vaardigheid'. En ik overdrijf echt niet! Ik kan echt wel okay skiën, maar niet zo perfect als velen hier. Sonny (één van m'n nieuwe skivriendjes) geeft al les in NL en heeft me een paar tips gegeven (fijn) dus doe hard m'n best om daar op te letten maar m'n nieuwe ski's voelden ook niet al te best aan (krijg wel veel complimentjes over m'n roze skietjes) dus ik heb voor een dagje andere ski's gehuurd om uit te proberen maar het verschil was niet heel groot en TOEN zijn m'n bindingen iets naar voren gezet en was het gewapper van m'n ski's opgelost! (We maken ook niet veel skikilometers aangezien we alleen maar stilstaan om oefeningen te leren. Voor de les en na de les proberen we altijd nog wel even een berg af te sjezen). Onze skileraar Niki is best streng en zo nu en dan heeft hij stemmingswisselingen, maar is ook wel gezellig om mee te kletsen (goede oefening) en in de lift heeft hij ons al geprobeerd een beetje Pinzgauer bij te brengen. Pinzgauer voor beginners: Nein = na. Ja = jôh. Tag = Tôg. Bischen = bischl. Etc.

Onze lesgroep (er zijn 15 groepen) bestaat uit mensen uit Denemarken, Schotland, Oostenrijk, Estland en Nederland. Lekker gemixt dus. We beginnen elkaar nu ook een beetje te leren kennen dus het wordt steeds gezelliger. Uh oh, niet goed voor m'n concentratie! Aan het einde van de dag vind ik socializen veel interessanter dan in pizzapunt skiën (wat trouwens nog verdomde moeilijk is wanneer je lichaam automatisch parallel wil skiën).

Aan het begin van de week zijn we met z'n vieren (Marloes, Roseanne, Sophie en ik) even langs onze skischool geweest om onszelf voor te stellen. We werden zeer hartelijk ontvangen (door Burgi, die me toegevoegd had op Facebook en bergtochten doet met Alpaca's en Lama's die jullie vast kennen van m'n verhalen). Ze wist onze namen al en kon ons vertellen dat we eerst nog een interne skischooltraining zullen hebben, in het centrum van Kaprun komen te wonen en voornamelijk hard nodig zijn voor Kinderunterricht (ojee ;)).

We krijgen zoooooveeel informatie in een korte tijd te verwerken dat het echt chaos is  in m'n hoofd! We hebben zo weinig tijd om zo veel te leren! Ik heb veel te veel te vertellen merk ik alweer! Super duper lang verhaal en ik ben nog helemaal niet uitgepraat. Over een paar daagjes gaat iedereen naar z'n eigen gebied en ik ga de jongens (Sonny, Jeroen, André, Tom) en hoe ze me steeds aan het lachen maken heel hard missen! En natuurlijk m'n roomies Kim en Myrthe ook! Gelukkig zitten Tom, Kim en Myrthe in Hinterglemm dus gaan we elkaar zeker nog opzoeken ... Maar St. Anton (waar S, J & A zitten) is echt wel een paar uur hier vandaan. Stom! 

!!!! Gisteren heb ik m'n lesgeef examen gedaan en het gehaald! TOP! Ik had super goed geleerd en alle theorie gestampt en ik had het zowaar allemaal nog onthouden ook. Ik had wel het moeilijkste onderwerp: vom kurven zum carven voor kinderen dus alles moest spelenderwijs. Ik heb me toch een partij enthousiast staan schreeuwen op die piste! Cowboy gespeeld, brandweer geluiden gemaakt, gesprongen als kangoeroes, etc. En gehaald!, dinsdag horen we de cijfers. Vanavond hebben we het eerste theorie-examen, morgen theorie-examen deel 2 en dan dinsdag het Schule fahren.  

Nou dit verhaal wordt oneindig dus ik houd het hier maar bij. Het gaat hier dus sehr gut, aber es kann noch immer besser! Wel erg lastig allemaal maar ik heb wel plezier in wat ik doe (theorie: o.a. Alpinekunde, Erste Hilfe, Gerätekunde, ect. vind ik ook leuk om te leren maar een beetje meer tijd zou geen overbodige luxe zijn). Als het skiën nou een beetje beter zou gaan zou ik helemaal gelukkig zijn. Brrrrr! Ga een paar  stressvolle daagjes tegemoet nog met de examens.

Dankjulliewel allemaal weer voor alle lieve (aanmoedigings)berichtjes! Niet boos zijn wanneer ik het niet ga halen ... Ik doe reuze m'n best maar best een flink percentage zakt bij deze Anwärter opleidingen en het gaat nu niet bepaald goed. Dan ga ik wel heel hard huilen en moeten jullie me troosten ;). Ik heb nog steeds geen adres van waar ik ga wonen (als ik überhaupt mag komen zonder diploma ... ) maar dat komt echt zodra ik het weet! Beloofd! 

Kusjes uit Oostenrijk.... x x x x