Bleiben oder gehen?

Servus grüß dich!

Voor het eerst in 3 maanden heb ik m'n kamer een nachtje helemaal voor mezelf! Dus vanavond houd ik een chillavondje (die ik normaal bij Sjoerd en Jamie houd) in m'n eigen boerderij-zolderkamertje. Tijd dus voor een teken van leven.

M'n leven als skilerares begint steeds meer te wennen! Ik geloof dan ook dat ik (mede door bevestiging van m'n mamsie -ik heb me wat afgetwijfeld-) nog een beetje langer blijf dan ik in eerste instantie gepland had. Het zou gewoon een beetje blöd zijn om enkel voor bepaalde personen naar huis te komen terwijl ik het hier nog naar m'n zin heb. & werken moet ik toch. Ik heb werkelijk gééén idee wanneer ik m'n skietjes aan de wilgen ga hangen. Misschien ben ik het volgende week zat, maar wellicht blijf ik ook wel tot en met Pasen. Of wie weet word ik er binnenkort wel uitgeschopt omdat er te weinig werk is. Dan wordt de beslissing voor me gemaakt. 

De afgelopen weken heb ik privé les gegeven, beginner- en al skiënde groepjes gehad. Lekker afwisselend dus en de groepjes waren echt wel leuk de afgelopen tijd! Misschien word ik ook wel beter in het werk ;). Al sta ik elke zondag nog lichtelijk zenuwachtig op de Sammelplatz als we te horen krijgen wat de baas deze week voor ons in petto heeft. Deze week sta ik weer op privé les. De afgelopen 3 dagen heb ik doorgebracht met 7 schreeuwende brutale puberende Nederlandse kids. Saai was het in ieder geval geen moment. Morgen ga ik de gletsjer op met een man die even een opfriscursusje nodig heeft, en wat er voor de rest van de week op het programma staat is nog een verrassing. 

Het hoogseizoen valt me echt reuze mee! Vorige week had ik wel een grote groep totale beginners (13 stuks) maar aangezien we genoeg personeel hebben om 170 kinderen onder te brengen (deels personeel wat enkel voor deze weken weer terug is gekomen) ben ik deze week niet eens ingedeeld als kinderlerares. Behalve dat het wat drukker is op de piste, bij de restaurants en de rij voor de lift langer is valt de druk vanuit de skischool me niet tegen (als er niet op 1 dag werken, meeting en Show on Snow gepland wordt zoals vorige week). 

Het weer hier is echt van het ene extreme (weken lang -20) naar het andere extreme gegaan. Op dit moment dooit alles hier echt als een tierelier. Het wordt deze week zelfs 12 graden in het dal. Daarom is skiën op de Lechnerberg of de Maiskogel hier in het centrum ook echt een hele beproeving voor de kindjes. We kunnen aankomende week beter zwemles gaan geven geloof ik. Gelukkig is de sneeuw op de gletsjer nog heerlijk maar laat het weer nog best wat te wensen over (max. 2 meter zicht, wind en sneeuw was geen pretje vandaag, maar wel een goede training -ook voor mezelf-).

Aankomende weken zullen de eerste collega's waarmee we hier 3 maanden hebben doorgebracht huiswaarts gaan. Wel een raar idee hoor. Over 3 weekjes gaat m'n roomie Rosy ook alweer richting Groningen. Aan de ene kant heel goed te begrijpen want ik kan soms ook geen huilende of schreeuwende kinderen meer zien, of heb geen zin meer om me te schminken voor de Show on Snow, of sneeuw van de onderkant van m'n skischoen te schrapen, of überhaupt die oncomfortabele skischoenen 's ochtends weer aan te doen, of te bevriezen in een lichtelijke sneeuwstorm, of elke middag langs Gernot te gaan, of 17 minuten in de gondel te moeten zitten tot je boven op de gletsjer bent, of te klappen voor 150 kinderen bij de prijsuitreiking. Maar hoe dan ook ben ik eigenlijk wel benieuwd wat de rest en het einde van het seizoen gaat brengen! 

Nogmaals bedankt voor alle post die maar blijft komen. Word ik echt extreem gelukkig van als er een envelopje op me staat te wachten na een vermoeiende dag. Op reactie moet een beetje lang gewacht worden (sorry!) maar het komt echt. Wellicht als ik eens een dagje vrij heb ;).

Veel liefs uit het noch immer gemütliche Kaprun!