Van 08:00 tot 22:00 in SHITcup

Hallo lieve allemaal,

[1 maart 14:00] Ik zit hier vandaag al 2 weken. De tijd gaat snel, maar aan de andere kant lijkt het ook alsof ik hier al 2 maanden zit. Heb zoveel gedaan en meegemaakt in die twee weken! Als jullie al een tijdje niets van me gehoord hebben is dat niet omdat ik jullie niet mis, maar omdat de dagen hier echt slopend zijn! Doorgaans vertrek ik om 08:00 van huis voor de 40 minuten wandeling (still no bike, kan het niet over m'n hart verkrijgen een mountainbike-barrel te kopen voor zoveel geld) en kom ik rond een uur of 22:00 weer thuis aan. Dan moet ik nog eten 'maken' (het cafetaria op school is 's avonds dicht) en dan is het alweer bijna tijd om naar bed te gaan. Ben ook echt KAPOET moe. Ik red me hier prima, maar mis m'n ' eigen' 'oude' leventje wel! Heb echt totaal geen tijd voor mezelf of 'social life' waar ik in Nederland juist altijd zo van genoot. Anyway ... don't feel sorry for me. Ik zit wel mooi in London op Rose Bruford College. Het is echt een eer om op deze school toegelaten te worden en dat besef ik me des te meer na afgelopen week toen er audities en 'interviews' waren voor het aankomend studiejaar. Begin ook eindelijk een beetje m'n weg te vinden en m'n takenpakket wordt ook steeds duidelijker. Geen enkele dag is hetzelfde dus het is allesbehalve saai. Denk je je to-do-list afgewerkt te hebben en krijg je de volgende ochtend weer een hele lijst met wensen van de DSM of director. Afgelopen weken was ik voornamelijk voorzitter van de knutselclub! Normaal is een scenic artist ook onderdeel van het team maar bij ons is dat niet het geval. Dat betekent dat we zelf het decor moeten bouwen, rekwisieten moeten vinden en zo nodig omtoveren zodat ze voldoen aan de wensen van de designer en de director. Ik ben dus grotendeels verantwoordelijk geweest voor het bouwen van the set. Het is echt een groot wonder dat ik dit verhaal nu typ met al m'n 10 vingers. Zie je mij al in de weer met schuurmachines, dryguns, boormachines, zagen, etc.? Heb stiekem ook wel moeten gniffelen afgelopen week. Het is dus allemaal goed verlopen en er staan nu al een paar juweeltjes van eigen hand in de repetitieruimtes! Héél de Stage Management afdeling bestaat uit homo's en manwijven (hier en daar een uitzondering) die de hele dag in hun zwerverkloffie rondsloffen(!) en dan kom ik als girliegirl in m'n glitterlaarzen en jurkjes even de boel verstoren. Naast de knutselclub ben ik ook erelid van 'de verhuisclub'. Pfffffff wat HAAT ik dat zeg. Ik loop al weken met spierpijn! We hebben twee toneelstukken te gelijker tijd lopen en we hebben maar 1 theater (en een oefenruimte) wat we mogen gebruiken en 1 complete set met steeldeck. Uiteraard willen beiden directors (wat een figuren zijn dat!) met hun acteurs in de officiele set repeteren, dus moeten we (te) vaak per week het hele decor inclusief alle meubels en andere rekwisieten verhuizen van het ene gebouw naar het andere. Echt super fun want dat doen we of voor 09:00 uur wanneer de acteurs weg zijn, of na 21:00 aan het einde van onze dag! Aaargh. Natuurlijk gebeurt dat ook niet altijd zonder dat er iets sneuvelt. Gisteren was dat bijvoorbeeld een deel van het trappetje wat ik met zoveel liefde had gebouwd. & het verloopt never nooit zonder dat ik er een paar blauwe plekken extra bij heb. Ouch. Nog 2,5e week til showtime! Even doorzetten dus.

Heb inmiddels geaccepteerd dat ik maar vrienden moet worden met dit hellhole genaamd Sidcup wat afgelopen weekend liefdevol omgedoopt is tot SHITcup. Ik zie er toch niet veel van aangezien ik 6 dagen per week enkel dezelfde lange weg afleg naar RBC en verder nergens kom. Oh behalve vorige week toen ik verdwaalde in een aangrenzend dorp bleek dat Sidcup toch groter is dan ik had verwacht. Had een smsje gemist van Lewis de Stage Manager dat ik er een uur eerder moest zijn dan afgesproken. Dat zag ik natuurlijk pas nadat ik uitgebreid had gedouched ... dus ik was te laat en dat vind ik echt heel erg. Dus ik dacht slim te zijn en de bus te nemen! Bleek ik in de bus de verkeerde richting op te zijn gesprongen. DOM! (stoppen bij dezelfde halte aan één kan van de straat dus niet zó dom) Andere bus.... bleef maar rijden en rijden zonder dat het station langskwam... VERKEERDE STATION. SHIT SHIT (ik strooi nogal eens met shit en fuck tot groot genoegen van de SMs). 3 times is right want de 3e bus bracht me ergens in de buurt-ish van RBC. Je betaalt hier een vast tarief voor een ritje in de bus (checkt niet uit) dus m'n hele Oyster card leeg door dat domme gedoe. Inmiddels heb ik dat ding al honderd keer opgeladen want een ritje naar London town doet vreemde dingen met de kaart. Verbaast me steeds zo hoe het kan dat nou wéér al het geld bijna op is.... en uit verbazing en in lichtelijke aangeschoten staat bleef ik afgelopen vrijdag vastzitten tussen een metropoortje in Londen. Heb de blauwe blekken nog als aandenken!

Ik heb maar één dag in de week vrij en die wil ik ook echt benutten dus ben ik vorige week zondag naar Bromley gegaan en dat was best okay. Even troosteloos gezicht als S., maar groter en met een groot winkelcentrum. Op de zondagochtend vond een buschauffeur (on his break) het nodig me te vermaken. Hij stond er op me mee uit te nemen om een kop thee te drinken maar dat zag ik uiteraard niet zo zitten. Nadat hij had vernomen dat ik naar Bromley ging moest en zou hij me meenemen naar het grootste winkelcentrum in de buurt (waar ik natuurlijk wel graag heen wil maar ZONDER hem). Dus na veel aandringen van hem en na geweigerd te hebben m'n telefoonnummer te geven stemde ik er mee in dat hij me in de 4 maanden dat ik hier zit een keer naar Bluewater mag brengen. STUPID! Ik dacht dat ik 'm nooit meer zou zien maar inmiddels ben ik 'm al een aantal keer tegengekomen. Gelukkig is het dan niet meer dan een zwaai of een 'are you alright?'. Pfieuw.

Alrighty then, m'n pauze is voorbij. Normaal heb ik nooit een computer aangezien er veel te weinig in het Stage Management kantoor staan maar vandaag had ik het geluk er even lekker op los te kunnen typen. Gotta run to rehearsals!
[1 maart 22:15] Pff dat was weer een latertje vandaag. Ging pas 21:10 weg van RBC en probeerde in een recordtijd naar huis te lopen. Kan het écht niet sneller dan 32 minuten en da's bijna rennend (uphill!) inclusief shortcuts door een onverlicht park en door een modderveld. De wandeling wordt steeds onaangenamer want inmiddels heb ik blaren, spierpijn, een verrekte spier in m’n knieholte (baart me lichtelijk zorgen want het doet steeds meer pijn) en een zieke teennagel. Top! Bij aankomst hier ‘thuis’ bleek dat ik een hartstikke leuke buurman heb die actor musicianship studeert (ook aan RBC). Wouw, wie had gedacht dat er nog straight guys bestaan. Missing some testosteron in my life!

M'n ogen vallen inmiddels steeds dicht dus even een samenvatting van de samenvatting:
Ik ben nóg niet aangereden. Oversteken is nog steeds eng! De auto's komen echt achter je rug vandaan dus het is heel makkelijk om ze 'even' over het hoofd te zien (soort van in je dode hoek) bij het oversteken. Ben wel al een aantal keer tegen deuren opgelopen. Go me. Ze zijn hier niet echt consistent met links aanhouden (grrr!). Zo gaat de koelkast bijvoorbeeld wel links open, rijden ze links op de weg, maar met wandelen houden ze zich weer niet aan die regels en hetzelfde geldt voor deuren. Ik kan er geen patroon in ontdekken wanneer de linker of de rechter deur te duwen/trekken dus zie je het al voor je? Loop regelmatig tegen een dichte deur op terwijl ik verwacht dat het een klapdeur is.

De Catalaanse familie is inmiddels uitgebreid met 2 meisjes wat er in resulteert dat ze bijna alleen nog maar Catalaans met elkaar spreken waar ik dus zéér weinig van begrijp. Ben vorige week ook gewoon de deur uitgestormd nadat ze tijdens het avondeten 20min. achtereen alleen tegen elkaar hadden gesproken. Prima, I'm leaving. Wel jammer want Xavi, Marc en Paula zijn echt schatjes. Kom ze ook regelmatig nog tegen en dan krijg ik een knuffel of kletsen we elkaar even snel bij maar heb helemaal geen tijd meer om met ze te eten of iets leuks te doen :(. Van de week ook nog drama want Xavi stond op het punt z'n spullen te pakken en terug naar huis te gaan! Z'n vriendin maakt 't 'm allemaal niet makkelijk (jaloers KRENG! gun 't je vriendje!) en hij heeft erg veel moeite met de taal. Zit tussen z’n oren hoor want we hebben het ALLEMAAL moeilijk! Hij is er nog steeds, maar ik sprak 'm gisteren weer en toen zei hij dat ie volgende week gaat beslissen of ie gaat of blijft. Ik zou 'm echt missen als ie naar huis gaat, ik kan 'm niet overtuigen dat ie door moet zetten en dan trots op zichzelf zal zijn. De mensen waarmee ik samenwerk zijn allemaal hartstikke aardig maar ik heb niet echt een 'klik' met de Engelsen. Ik weet niet waar het aan ligt ... Ach wie weet moet de liefde groeien ;).
[edit 2 maart 13:30] Xavi left! :( zonder gedag te zeggen. Het is dat de helft van de Catalaanse familie 'm betrapt heeft tijdens het inpakken van z'n koffer want hij was van plan om niets te zeggen en gewoon de benen te nemen, aangezien ie wist dat wij 'm tegen zouden houden. Heb dus geen gedag kunnen zeggen. Stupid & makes me sad!

Dan nog even snel over de highlight of my week! Heb een SUPERDUPER leuk weekend gehad. Heb vrij gesmeekt aan m'n Stage Manager voor donderdagavond om met Koen naar Billy Elliot te gaan. Was mooi & gezellig! Donderdagnacht m'n koffer voor het weekend ingepakt en vrijdagavond eerder de benen genomen om om 20:00 aan te komen in ons hostel in London town waar Anne-Marie en Laura (helaas zonder Sofie) op me zaten te wachten. Wat een plezier hebben we gehad! We kwamen pas om 22:00 bij de Mexicaan aan waar we na ons hoofdgerecht nog niet eens op te hebben al gelijk onze cocktails én het toetje voorgeschoteld kregen omdat ze de tent wilden sluiten. Hysterisch grappig! & Koen kwam ook nog even een drankje doen. Super gezellig. We hebben lekker de toerist uitgehangen en voornamelijk lekkere dingen gegeten en gedronken (cupcakes, English breakfast, etc.) tijdens het bijkletsen! Oh en Priscilla the Queen of the desert gezien. Wat een feest. Toen we nog één of andere Spaanse club ingingen zaterdagnacht stortte ik echt totaal in. Kun je het je voorstellen? Was de hele week van 08:00 tot 22:00 op pad geweest, donderdagnacht teruggekomen uit London (moest véél te lang wachten op de laatste trein), vrijdagochtend een early call en vrijdagavond gelijk doorgegaan vanuit RBC en véél te crappy geslapen in een krakend hostel bed én ik was enorm verkouden. Lekkere partypooper was ik. Zondag werd ik dan ook als een spook met rochelhoest wakker en Laura en A-M stonden er op dat ik multivitaminen en één of ander verkoudheid-ga-weg-medicijn kocht voordat ze weggingen en ik London town zou verlaten. Waarna (doordat er bijna geen treinen naar Gatwick reden) ze op één minuut na bijna hun vlucht misten.

Als jullie te lang niets van me horen dan moeten jullie voedselpakketten sturen voor ik verhonger. Aangezien ik op RBC ben van 09:00 tot 21:00 en de supermarkt open is van 09:00 tot 21:00 kan ik alleen op zondag boodschappen doen of moet ik het geluk hebben eerder weg te kunnen. Ga al boodschappen doen met m'n roze rolkoffer (tot groot genoegen van de caissières) om zoveel mogelijk mee te krijgen in één keer maar m'n shoppingskills zijn nog niet optimaal.

Kan niet wachten tot het zondag is! Vrije dag, I NEED IT! ZzzzzzZzz

Foto's staan online sinds vanacht. M'n internet hier is zoooo traag als back in 1995 toen we nog een inbelverbinding hadden. Echt om te huilen. Kan tussen 19:00 en 00:00 bijna geen enkele site laden of Skype-gesprek voeren dus moet ik vroeg opstaan of laat opblijven om internet op een gewone manier te kunnen gebruiken of in m’n pauze op RBC een computer kapen. Foto's: https://www.facebook.com/album.php?aid=628151&id=780715643&l=61d3e7d456